Spoglądając w przód , w oddali dostrzegamy rzeczy do których możemy dotrzeć wyobraźnią lub dojść do nich osobiście i dotknąć piękna natury własną ręką . Możemy to uchwycić w naszym sercu i pamięci . Nasze zmysły odbieramy widząc i czując , słysząc , wąchając i dotykając . To wszystko jest ulotne jak mgła ale nasz umysł to zapamiętuje w pod świadomości .Według moich spostrzeżeń i tego co ja czuję wydaje mi się że jeśli coś zapominamy bo np. mamy słabą pamięć , to tak naprawdę to jest gdzieś w przestrzeni wysłanej przez nasz mózg i tam to jest zapamiętane ( zapisane na tzw. dysku wirtualnym). Cały obraz tego świata zawarty w myślach ludzi , którzy odeszli w zapomnienie i do którego nie da się powrócić w oczywisty, zrozumiały sposób , może poznamy go na nowo i będziemy tam lecz już bez skazy w innej czystej formie . Nasza energia wysłana z mózgu zapisana jest w tym co uczyniliśmy przeszłości, ale znajdzie nas w przyszłości jako duch nasz . Więc dlatego należy uczyć się czerpać wiedzę z przeszłości i terażniejszości , ustanawiając naszą przyszłość ... Oto parę cytatów : Im dalej wstecz spoglądamy, tym bardziej widzimy przyszłość. Na świecie wspaniałe jest nie to, w którym miejscu stoimy, lecz to, w jakim kierunku podążamy. Człowiek szczęśliwy jest zbyt zadowolony z teraźniejszości, by oddawać się zanadto rozmyślaniom o przyszłości. Przyszłość należy do tych, którzy przygotowują się do niej dziś . Zwykle u największych nawet pesymistów istnieje choćby cień nadziei. Nadzieja bowiem jest warunkiem życia; musi istnieć wiara w przyszłość, gdyż życie jest ustawicznym dążeniem do przyszłości. Człowieka tak bardzo pochłaniają myśli i plany na przyszłość, że przypomina sobie o życiu dopiero wtedy, gdy jego dni na ziemi są policzone. Pokolenie, które ignoruje historię, nie ma przeszłości - ani przyszłości. Są takie chwile w życiu każdego człowieka, od których nawet pamięć ucieka. Lecz są też chwile, dla których trwania, warto poświęcić wieki czekania. Przyszłość Jana Pawła II - Przyszłość zaczyna się dzisiaj, nie jutro . Dziś człowiek tak często nie wie, co nosi w sobie, w głębi swej duszy, swego serca. Jak często jest niepewny sensu swego życia na tej ziemi. Ogarnia go zwątpienie, które przeradza się w rozpacz. ; Budujcie przyszłość narodu na miłości Boga i braci, na poszanowaniu przykazań .
Nad wyschniętym
naszych dni kanionem
który wczoraj pragnień
kipiał wartką rzeką
zatapiamy serc kamienie
wypalone
słońce w dół opada
senną już powieką
Zapatrzeni gdzieś daleko
poza siebie
po omacku brniemy w przyszłość
w mroku nocy
I choć trudno razem
trafić nam do nieba
by twarz w słońcu
ogrzać
trzeba czasem zamknąć oczy 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz